ในโลกยุคใหม่ ผู้คนต่างมีสองตัวตนแยกกันอย่างชัดเจน ตัวตนแรกคือตัวตนปกติที่ตื่นนอน ออกไปทำงาน เรียนหนังสือ หรือเข้าสังคมกับผู้อื่นในฐานะคนในสังคม สำหรับตัวตนนี้ เราสร้างประมวลกฎหมายและกฎระเบียบต่างๆ ขึ้นมาเพื่อให้แน่ใจว่าผู้คนจะไม่ทำร้ายกัน ฆ่ากัน หรือประพฤติตัวไม่เหมาะสมต่อกันและกัน
ส่วนอีกตัวตนหนึ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นไม่นานมานี้ คือตัวตนออนไลน์ที่เราสร้างขึ้นมาเพื่อเชื่อมต่อกับโลกอินเทอร์เน็ต แม้ว่าตัวตนออนไลน์เหล่านี้จะไม่มีตัวตนจริงและไม่สามารถทำร้ายใครทางกายได้ แต่พวกเขาก็ยังสามารถแสดงพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม ก่อให้เกิดความทุกข์และความเจ็บปวดให้กับผู้อื่นได้ เนื่องจากในโลกออนไลน์ไม่มีกฏเกณฑ์ที่ต้องรับผิดชอบต่อการกระทำต่างๆของตน ผู้คนจึงมักทำสิ่งไม่ดีต่างๆเพิ่มมากขึ้น เช่น การกลั่นแกล้ง(bullying), การใช้ถ้อยคำที่เกลียดชัง(hate speech), การละเมิดลิขสิทธิ์, และอาชญากรรมทางไซเบอร์เป็นต้น แต่การกระทำเหล่านี้ส่งผลกระทบร้ายแรงต่อชีวิตจริงของผู้อื่น จนอาจจะถึงขั้นทำให้คนฆ่าตัวตายก็เป็นได้
เนื่องจากโลกดิจิทัล ได้กลายมาเป็นส่วนสำคัญในชีวิตของผู้คนในยุคปัจจุบันไปแล้ว ดังนั้นการที่ครูและผู้ปกครองสอนเด็กๆเกี่ยวกับผลกระทบของพฤติกรรมออนไลน์ และความหมายของการเป็นพลเมืองดิจิทัลที่สุภาพและมีความรับผิดชอบนั้น จึงเป็นสิ่งที่จำเป็นอย่างยิ่ง
ในบทความนี้ เราจะเน้นไปที่คุณสมบัติสำคัญบางประการของพลเมืองดิจิทัลที่รับผิดชอบ และแนะนำวิธีการปลูกฝังคุณลักษณะเหล่านี้ให้กับนักเรียนของคุณ
พลเมืองดิจิทัลคือผู้ที่มีส่วนร่วมกับเทคโนโลยี มิใช่ถูกปิดกั้นจากมัน.
ตามรายงานผลวิจัยตลาดการสื่อสารประจำปี 2015 ของ Ofcom พบว่าเยาวชนร้อยละ 90 ในสหราชอาณาจักร มีอุปกรณ์มือถือที่สามารถเข้าถึงอินเทอร์เน็ตได้ และร้อยละ 89 ใช้โทรศัพท์ในการถ่ายรูป ด้วยการใช้งานที่แพร่หลายเช่นนี้ การที่ผู้ปกครองและครูพยายามปกป้องเด็กจากอินเทอร์เน็ตและเทคโนโลยีมือถือโดยสิ้นเชิงจึงไม่สมเหตุสมผล สิ่งที่ควรกระทำคือ สนับสนุนให้เด็กๆมีค่านิยมและทัศนคติที่ถูกต้อง เพื่อช่วยให้พวกเขาใช้เทคโนโลยีอย่างปลอดภัยและรับผิดชอบ ทำได้โดยการผสมผสานโลกดิจิทัลเข้ากับชีวิตจริงมากขึ้น ไม่ว่าจะเป็นในห้องเรียนหรือกลุ่มสังคม การปิดกั้นทุกอย่างเป็นวิธีที่ไร้ประโยชน์และไม่สามารถปฏิบัติได้จริง แต่อย่างไรก็ตามสิ่งสำคัญคือการรักษาสภาพแวดล้อมออนไลน์ที่ปลอดภัยสำหรับนักเรียนด้วยมาตรการด้านความปลอดภัยทางอิเล็กทรอนิกส์ที่เหมาะสม
พลเมืองดิจิทัลควรประพฤติตนในโลกออนไลน์ เหมือนกับในโลกแห่งความเป็นจริง.
หัวใจสำคัญของการเป็นพลเมืองดิจิทัลที่รับผิดชอบคือ การเข้าใจว่าการกระทำต่างๆ บนโลกออนไลน์นั้นล้วนมีผลกระทบที่ตามมา การมองว่าตัวตนออนไลน์กับตัวตนในโลกความจริงนั้นแตกต่างกันโดยสิ้นเชิงนั้นไม่เป็นความจริงอย่างที่หลายคนเข้าใจ เพราะเบื้องหลังการกระทำบนโลกออนไลน์ มีมนุษย์ที่มีเลือดเนื้อและจิตใจเหมือนกับเรา ที่อาจได้รับผลกระทบและรู้สึกเจ็บปวดได้ ดังนั้น นักเรียนควรได้รับการสอนให้เคารพผู้อื่นบนออนไลน์เช่นเดียวกันกับที่เคารพผู้คนในชีวิตจริง นั่นคือการเป็นคนรอบคอบ มีน้ำใจ มีเมตตา และมีความรับผิดชอบ
ในทำนองเดียวกัน นักเรียนควรเข้าใจถึงขอบเขตของกฎหมายดิจิทัล ซึ่งมีความสำคัญอย่างยิ่งในบริบทของการละเมิดลิขสิทธิ์ออนไลน์ เนื่องจากรายงานของรัฐบาลในปี 2015 แสดงให้เห็นว่าผู้ใช้อินเทอร์เน็ตที่มีอายุมากกว่า 12 ปี ร้อยละ 18 เคยบริโภคเนื้อหาดิจิทัลที่ผิดกฎหมาย หากพวกเขารู้สึกไม่สบายใจที่ในเรื่องการขโมยทรัพย์สินทางปัญญาในโลกแห่งความจริง ก็ควรจะคิดทบทวนให้ดีก่อนที่จะทำเช่นนั้นบนออนไลน์เช่นกัน
พลเมืองดิจิทัลจะตระหนักถึง digital footprint ของตนเอง
โลกอินเทอร์เน็ตเปรียบเสมือนแคปซูลเวลาขนาดใหญ่ในหลายๆด้าน ข้อมูลที่อยู่บนอินเทอร์เน็ตจะคงอยู่ตลอดไป เว้นแต่ว่าจะมีการลบข้อมูลนั้นอย่างชัดเจนหรือโดเมนหมดอายุ รอยเท้าดิจิทัล (digital footprint) นี้ส่งผลกระทบต่อผู้คนมากมายตลอดหลายปีที่ผ่านมา เนื่องจากพวกเขาเคยกระทำการโดยไม่รับผิดชอบบนโลกออนไลน์มาก่อน ปัจจุบันไม่ว่าจะเป็นการสมัครงานหรือการสมัครเข้าเรียน ผู้ตัดสินมักหันไปค้นหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับผู้สมัครผ่านทางออนไลน์ นักเรียนที่เข้าใจและเคารพรอยเท้าดิจิทัล (digital footprint)ของตนเอง มักท่องโลกออนไลน์ด้วยความไตร่ตรองและคำนึงถึงผู้อื่นเสมอ ทำให้พวกเขากลายเป็นพลเมืองดิจิทัลที่มีความรับผิดชอบ
การสร้างพลเมืองดิจิทัลที่รับผิดชอบนั้น เป็นการผสมผสานระหว่างการบริหารจัดการอุปกรณ์, การควบคุมการเข้าถึงเนื้อหา, และการให้ความรู้ควบคู่กันไป หากคุณต้องการรู้ว่าโซลูชั่นที่ช่วยบริหารจัดการอุปกรณ์จะสามารถช่วยคุณสร้างพลเมืองดิจิทัลได้อย่างไร ลองมาดูว่า Campus Solution ของเราสามารถช่วยให้คุณบรรลุเป้าหมายนี้ได้อย่างไร
ก้าวไปข้างหน้าด้วยกัน
ด้วยความปรารถนาดี
